Technicznie łatwiejsze od cyklinowania, choć również uciążliwe, jest wiórkowanie posadzki. Daje ono jednak gorsze efekty. Cyklinując usuwa się tylko wystające części klepek, przy wiórkowaniu natomiast zdziera się równomiernie całą ich powierzchnię. Jeżeli między klepkami są różnice wysokości, pozostaną one nadal. Ponadto wiórkowanie daje powierzchnię mniej gładką, często pozadzieraną. Do oczyszczenia powierzchni jednego pokoju należy zakupić kilka wiązek stalowych wiórów, ponieważ w czasie pracy ulegają one wykruszeniu i zbiciu.
Wiórkuje się podłogę zwilżoną. Kolejność czynności jest taka jak przy cyklinowaniu, z tą różnicą, że przesuwa się wiązkę wiórków w dwóch kierunkach — od siebie i z powrotem. Najwygodniej jest wykonywać tę czynność, nadeptując silnie wiązkę wiórów nogą. Każdą klepkę trzeba czyścić osobno, wzdłuż słoja. Zdarte brudne drewno, zasypujące część podłogi już oczyszczonej, trzeba często zmiatać, w celu skontrolowania, czy nie pozostały fragmenty posadzki jeszcze nie oczyszczone.
Zobacz także: Dach naczółkowy – wady i zalety. Charakterystyka konstrukcji
Klepka oczyszczona powinna być jasna i sucha. Część posadzki stykającą się z listwą podłogową trudno oczyścić wiórkami; należy w tych miejscach posłużyć się cykliną lub żyletką.
