Posadzki z desek, tzw. białe podłogi, znajdują zastosowanie w budownictwie wiejskim i indywidualnym w małych miasteczkach. W miastach można je spotkać tylko w mieszkaniach starego budownictwa. Są one wykonane z desek sosnowych, jodłowych lub świerkowych. Deski powinny być starannie dobrane. Należy więc eliminować takie, które mają zbyt wiele sęków i sinizn. Szerokość deski nie powinna przekraczać 15 cm, a grubość — 38 mm. Użycie desek zbyt szerokich powoduje powstawanie szczelin przy wysychaniu drewna.
Zobacz także: Jak samodzielnie zbudować antresolę?
Posadzka z desek może być układana bezpośrednio na legarach lub na tzw. ślepej podłodze. W obu przypadkach deski powinny być łączone na wpust i pióro, a następnie przybite gwoździami do podłoża. Ślepa podłoga różni się od zwykłej tylko tym, że jest wykonana z nie struganych desek i ułożona mniej starannie; deski nie muszą szczelnie przylegać do siebie. Na ślepą podłogę przeznacza się deski cieńsze o grubości 23-27 mm; mogą w nich występować sęki i sinizny.
Wykończenie i konserwacja posadzek z desek są takie same, jak parkietów. Surowa biała posadzka może być pastowana lub powleczona bezbarwnym lakierem do parkietów (chemolakiem). Czynności związane z pastowaniem i lakierowaniem omówione są w dalszej części rozdziału. Niewskazane jest powlekanie posadzki z desek farbami olejnymi kryjącymi rysunek drewna, gdyż trudno nieraz dobrać kolor do barw mebli, ścian czy zasłon.
W mieszkaniach nowego budownictwa kładzie się obecnie posadzki drewniane z deszczułek — klepek, czyli tzw. parkiet. Do produkcji deszczułek posadzkowych najbardziej odpowiednie jest twarde drewno dębowe i bukowe. Drewno dębowe odznacza się gładką powierzchnią, odpornością na ścieranie i urozmaiconym rysunkiem słojów. Przy normalnych warunkach użytkowania po pięciu latach ściera się warstwa grubości 1 mm.
Zapotrzebowanie na deszczułki posadzkowe jest bardzo duże, dlatego wyrabia się je również z jesionu, grabu, wiązu, klonu, jaworu, a nawet z brzozy; nie wystarcza to jednak na pokrycie potrzeb rosnących wraz z rozwojem budownictwa mieszkaniowego. Częściowo rozwiązują tę sprawę posadzki oszczędnościowe. Na podkładach wykonanych najczęściej z drewna sosnowego nakleja się warstwę cienkich listewek grubości 8-9 mm z twardego drewna. Powstaje w ten sposób parkiet mozaikowy, który — zachowując walory estetyczne posadzki układanej z tradycyjnych deszczułek — daje spore oszczędności dzięki ograniczeniu zużycia deficytowych gatunków drewna.
Przez zastosowanie cienkich deszczułek zmniejsza się niestety trwałość posadzki. Nie nadają się one do wielokrotnego cyklinowania i wiórkowania, dlatego właściwe wykończenie i konserwowanie posadzki nabiera w tym wypadku szczególnego znaczenia.
