Trudniejszą pracą jest naprawienie większego uszkodzenia tynku, które powstało wskutek np. złego związania tynku z podłożem i odpadnięcia całego płata o powierzchni kilku dcm2. W takim przypadku pozostałą partię tynku spękanego i źle związanego z podłożem należy odłupać, a następnie oczyścić i zmoczyć podłoże. Na tak przygotowaną powierzchnię kładzie się zaprawę gipsową z opóźniaczem lub też wapienną czy wapienno-cementową.
Zaprawę robi się następująco: ciasto wapienne wymieszać z wodą w takiej proporcji, aby otrzymać zaczyn o konsystencji śmietany. Wsypać do niej piasek, w proporcji około 3 kg piasku na 1 kg ciasta wapiennego i bardzo dokładnie wymieszać. Piasek, który dodaje się do zaprawy, nie może być zanieczyszczony; najlepiej wziąć piasek rzeczny. Zaprawa powinna być plastyczna, należy jednak zwrócić uwagę, aby nie była zbyt tłusta i nie kleiła się do kielni, ponieważ wówczas po związaniu pojawią się spękania. Zaprawa chuda, z powodu zbyt dużej ilości piasku, jest mało plastyczna i będzie miała zbyt małą wytrzymałość.
Zobacz także: Naprawa pęknięć tynku na suficie
Zaprawę można również przygotować z wapna hydratyzowanego (wapno w proszku). Wtedy należy je rozrobić z wodą, a po upływie 24 godzin wymieszać z piaskiem.
Zaprawę nakłada się na ścianę za pomocą stalowej kielni o kształcie trójkątnym, osadzonej w drewnianym uchwycie. Lepszy wynik można uzyskać przy narzuceniu zaprawy, gdyż ma ona wtedy większą przyczepność do muru. Czynność ta jednak sprawia trudność i za pierwszym razem nie zawsze się udaje. Łatwiej jest nałożyć zaprawę kielnią lub deseczką, na zasadzie dociskania jej do muru, grubą warstwą wystającą ponad tynk otaczający. Po wypełnieniu całego ubytku zdejmuje się nadmiar zaprawy deską lub linią, opierając ją o płaszczyznę tynku. Wykonuje się to ruchem od dołu do góry, przesuwając jednocześnie deskę na boki, w celu uniknięcia oderwania zaprawy poniżej deski. Nałożoną zaprawę zostawia się na jakiś czas do stwardnienia.
Po związaniu zaprawy należy przystąpić do następnej czynności, a mianowicie do uzupełnienia szpar i wygładzenia płaszczyzn.
Powierzchnia ściany jest bowiem po nałożonej zaprawie szorstka i pozaciągana. Do wykończenia jej przygotowuje się rzadką oraz tłustą zaprawę — tzn. zawierającą więcej wapna, a mniej piasku — i nakłada ją packą (drewniany prostokąt z uchwytem) lub deseczką.
Nałożoną zaprawę należy dokładnie rozprowadzić po całej powierzchni naprawianej ściany, a następnie wygładzić, przesuwając po niej packę ruchem kolistym. Trzeba także wygładzić powierzchnię tynku starego, aby dokładnie powiązać nowy tynk ze starym.
Należy pamiętać, że tynk można wygładzić dopiero po stwardnieniu pierwszej warstwy. W celu otrzymania gładkiej powierzchni, packę pokrywa się filcem lub innym miękkim materiałem.
Przy naprawianiu tynku na narożnikach trzeba posłużyć się listwą, zamocowaną pionowo z jednej strony narożnika i nakłada zaprawę w taki sam sposób jak przy naprawianiu ścian. Po stężeniu zaprawy listwę trzeba odjąć i zamocować z drugiej strony narożnika.
Po związaniu tynku na obu płaszczyznach narożnika przystępuje się do wygładzania powierzchni rzadką zaprawą wapienną.
