Do wstępnych czynności należy przygotowanie wrębu (rowka): usunięcie kawałków kitu i tkwiących tam gwoździków (szpilek) oraz dokładne oczyszczenie. Wrąb w nowym drewnie powinien być zagruntowany.
Czynnością pozornie najtrudniejszą jest przycięcie szyby. Do cięcia szyb lub raczej do wykonania rysy na ich powierzchni służy diament lub odpowiednie kółko stalowe. Wymiary szyby muszą być mniejsze od wymiarów w świetle wrębów, o około 3 mm. Po dokładnym wymierzeniu otworu trzeba dopasować szybę. Taflę szklaną układa się na równej płaszczyźnie, np. na stole, ewentualnie wysłanym kocem, aby wyeliminować drobne nierówności.
Zobacz także: Małe naprawy domowe
Równolegle do miejsca nacięcia kładzie się na szybie równą linię, uwzględniając odstęp wyznaczony grubością obudowy diamentu. Jedną ręką silnie przyciska się linię, drugą — prowadzi diament naciskając go cały czas z jednakową siłą. Nacięcie na szkle powinno być wyraźne i ciągłe — bez przerw. Następnie taflę szkła należy rozłamać tak, aby pękła równo wzdłuż nacięcia. Można to sobie ułatwić, uderzając lekko np. trzonkiem młotka wzdłuż nacięcia, ale od spodu szyby. Jeżeli pasek szkła, który zamierza się odciąć, jest dość szeroki (co najmniej 2-3 cm), taflę układamy na krawędzi stołu w taki sposób, aby krawędź płyty stołu pokrywała się dokładnie z nacięciem. Szybę ułożoną nacięciem do góry przyciska się jedną ręką do powierzchni stołu, drugą zaś odłamuje naznaczony kawałek silnym i szybkim ruchem do dołu.
Wąskiego paska szyby, np. 1 cm, nie można odłamać w opisany sposób, ponieważ trudno go uchwycić ręką. Do tego celu służą wycięcia na obudowie diamentu, dopasowane do różnych grubości szklanych tafli.
Do mocowania szyb używa się kitu, który musi być dokładnie wyrobiony i plastyczny, ale nie powinien przylepiać się do ręki. Przed włożeniem szyby we wręby należy nałożyć nożem lub szpachelką podkład z kitu o grubości 2 mm i docisnąć do drewna. Wypełnia on nierówności i wówczas szyba dokładnie przylega na całej długości. Dopiero wtedy szybę wkłada się we wręby i dokładnie dociska, aby usunąć ewentualny nadmiar kitu, który należy zdjąć z szyby nożem. Następnie umocowuje się ją małymi gwoździami, tzw. szpilkami, wbijając je na całym obwodzie szyby w odstępach co 30 cm na taką głębokość, aby część wystającą całkowicie ukryć w dodatkowej warstwie kitu.
Po wbiciu wszystkich szpilek przystępuje się do wypełniania wrębu kitem. W tym celu należy uformować wałeczek o średnicy 1 cm, ułożyć go we wrębie i dokładnie docisnąć nożem lub małą szpachelką, formując go pod kątem 45°. Prowadnicą, na której opiera się nóż, jest krawędź wrębu. Nadmiar kitu należy zdjąć, wygładzając jego powierzchnię za pomocą silnie dociskanego i prowadzonego wzdłuż wrębu noża lub szpachelki. Nadmiar kitu ułoży się wówczas na szybie i na ramie okiennej w postaci odciętych pasków, które zdejmujemy delikatnie, aby nie uszkodzić wygładzonej płaszczyzny.
Kit jest plastyczny przez dłuższy czas (kilka tygodni), należy więc chronić go przed uszkodzeniami mechanicznymi.
W drzwiach wewnętrznych najczęściej mocuje się szybę za pomocą drewnianych listew. W drzwiach zewnętrznych oraz w oknach nie można stosować tego sposobu, ze względu na powstające nieszczelności. Szyby umocowane listwami mają za to korzystniejszy wygląd. W tym przypadku należy również dać podkład z kitu, aby uniknąć drgania szyby i lepiej ją przytwierdzić. Listwy przybija się gwoździkami lub przykręca wkrętami, osadzając je w odstępach co 30 cm.
