Fotografie lub reprodukcje wykonywane są najczęściej na cienkim kartonie, który szybko ulega odkształceniu lub zniszczeniu. Trzeba więc zabezpieczyć go oraz usztywnić eksponowaną płaszczyznę. Najczęściej umieszczamy fotografię lub reprodukcję za szkłem w ramce.
W ramce układa się najpierw szkło, potem eksponowaną reprodukcję i na końcu sztywną tekturę lub sklejkę. Wszystkie te warstwy zabezpiecza się przed wypadnięciem małymi gwoździkami wbitymi w obwód ramki.
Nowocześniejszą formą ekspozycji jest naklejenie fotografii lub reprodukcji na sztywnym podkładzie i ujęcie jej w ramki, ale już bez szkła, co nie powoduje refleksów światła przy oglądaniu obrazu pod różnymi kątami. Ramką może być wtedy zwykła listwa drewniana.
Zobacz także: Domowa biblioteka – jak zrobić biblioteczkę?
Reprodukcję lub fotografię można oprawić również bez ramki. Wówczas granice eksponowanej płaszczyzny zostają podkreślone jej grubością i cieniami na ścianie. Eliminuje się w ten sposób niepotrzebne zaciemnienie eksponowanego obiektu przez wystający kontur ramki. Widoczną krawędź płyty można wykończyć ładną okleiną ze szlachetnego drewna lub — przy reprodukcji obrazu olejnego — zakryć grubym płótnem, co daje efekt eksponowania prawdziwego płótna napiętego na ramę.
Na podkład do naklejenia reprodukcji najlepiej nadają się płyty wiórowe lub okal; płyta paździerzowa ma zbyt łupliwą krawędź, płyta spilśniona jest zbyt wiotka.
Pracę należy rozpocząć od oklejenia krawędzi płyty, Sposób oklejania fornirem zamieszczono w pierwszej części rozdziału. Przy wyklejaniu płótnem należy je wywinąć na wierzch i podwinąć pod spód płyty. W celu uniknięcia odznaczania się krawędzi, trzeba całą płaszczyznę między marginesami płótna po obu stronach wykleić kartonem.
Zrównoważy to naprężenia, jakim poddana jest płyta podczas schnięcia kartonu. Papier schnąc kurczy się i może odkształcić nawet grubą płytę, jeżeli naklejony jest tylko z jednej strony. Płótno i papier najlepiej kleić klajstrem z mąki.
Klejąc papier lub karton należy je tak rozmiękczyć klejem, aby przestały się marszczyć. Dopiero wtedy dopasowuje się papier do krawędzi płyty, przykleja jeden bok i przesuwając wilgotną czystą szmatkę — przykleja się resztę arkusza.
Nie czekając aż płótno lub karton wyschnie, przystępuje się do klejenia reprodukcji, pamiętając o przyklejeniu nowym arkuszem papieru lub kartonu grubości równej reprodukcji, po drugiej stronie płyty. Reprodukcję przykleja się tak samo jak karton. Po nałożeniu obydwu warstw odcina się żyletką lub bardzo ostrym nożem wystające ewentualnie paski papieru i wilgotną szmatką przeciera ostrożnie całość, aby zebrać resztki kleju.
Zobacz także: Inteligentne oświetlenie w Twoim domu
W celu dokładnego przyklejenia i uniemożliwienia schnięcia powierzchniowego, które spowodowałoby oderwanie przyklejonego papieru, należy całą płytę pozostawić na 2-3 dni pod obciążeniem. Najlepiej położyć ją na posadzce lub dywanie, podkładając kilka równo rozłożonych gazet, następnie ułożyć na wierzchu kilka warstw papieru i równo obciążyć, np. książkami. Schnięcie można trochę przyspieszyć, zmieniając po około 12 godzinach gazety. Prawidłowo wyschnięty karton ma temperaturę pomieszczenia i przy dotknięciu ręką nie robi wrażenia „zimnego”.
