Do okuć okiennych zaliczamy zawiasy umożliwiające obroty skrzydła okiennego oraz okucia służące do stabilizowania skrzydeł okiennych w pozycji zamkniętej i otwartej. Najczęściej spotykane są zakrętki kryte, zamykające małe i średnie skrzydła okienne lub jedno skrzydło w oknie dwu- lub trójdzielnym.
Powszechnie stosowanym okuciem zamykającym jest zasuwnica, za pomocą której jednym przekręceniem uchwytu stabilizuje się skrzydło okienne jednocześnie w trzech punktach. Składa się ona z zakrętki połączonej z dwoma prętami metalowymi, sterowanymi tym samym uchwytem. Blacha zakrętki chwyta ościeżnicę w środku wysokości ramy okiennej, a pręty wychodzące poza obrys ramy (przy obrocie uchwytu) przytrzymują ją w dwóch punktach elementów poziomych — na dole i na górze skrzydła okiennego.
Zobacz także: Boazerie
Z okuć stabilizujących okna w pozycji otwartej najczęściej stosowane jest okucie przykręcone do ościeżnicy wykonane z grubej blachy, wyciętej w formie grzebienia. Elementem, który blokuje okno opierając się o zęby „grzebienia”, jest trzpień metalowy przykręcony do ramy okiennej.
