Obecnie często stosuje się tzw. kołki rozporowe. Każdy kołek ma dopasowany wkręt, z którym stanowi komplet. Komplety takie są sprzedawane w sklepach branżowych. Zasada działania kołka rozporowego jest następująca: jest on rozdęty wzdłuż na dwie części połączone tylko w partii górnej (przy główce pozostającej na powierzchni tynku); wewnętrzna strona kołka jest nagwintowana, tak samo jak umieszczony w nim wkręt. Osadza się kołek w wywierconym otworze (średnica otworu powinna być dopasowana do średnicy kołka). Na wkręt należy uprzednio nałożyć haczyk lub inny element służący do zawieszania i wkręcać go do otworu. Rozpycha on wtedy części kołka, powodując w ten sposób nacisk na ścianki otworu i zaklinowanie.
Zastosowanie kołków rozporowych jest skuteczne wtedy, gdy otwory są dokładnie wywiercone. Jeśli jednak sprawia to trudność, np. przy niejednolitym materiale (niepełne spoiny między cegłami), lepsze jest mocowanie za pomocą zaprawy gipsowej.
